Celem artykułu jest refleksja nad rezultatami projektu kolekcjonersko-warsztatowego inspirowanego regionalnym rękodziełem ludowym z Małopolski i Podkarpacia.
Na przykładzie pasterstwa podhalańskiego autorka artykułu przedstawia, jak definiowanie tradycji przez instytucje tworzące regulacje dotyczące tradycyjności wpływa na życie ludzi, których one dotyczą, a którzy konceptualizują ją w odmienny sposób.
Autorka porównuje teoretyczne założenia związane z procesualno-kontekstualną redefinicją lokalności ze swoimi obserwacjami z badań terenowych wśród instytucji kulturalnych z Tykocina na Podlasiu.
Autor równolegle pokazuje nam dwa – a właściwie trzy – miejsca. Aleksandrię – miasto w którym obecnie mieszka, Warszawę jako miasto swojego dzieciństwa i Warszawę pierwszej dekady tzw. „Wolnej Polski”.