W niniejszym artykule autor skupi się na konkretnej technologii – wirtualnej rzeczywistości, która zdążyła odcisnąć swoje piętno na przywołanych dziedzinach życia człowieka oraz nieustannie rewolucjonizuje kolejne.
Autor wskazuje na co najmniej dwa zasadnicze mity-fantazmaty leżące u podstaw nowożytnej antropologii. Jego książka stanowi frapujący, drobiazgowy i jednocześnie przystępny „opis transformacji złudzenia”, które do dzisiaj umyka antropologom...
Ekspozycję ogląda się tak, jakby jeszcze do końca jej nie ustawiono lub już częściowo rozmontowano. To efekt rozminięcia się ambitnych koncepcji muzealników z umiejętnościami realizacyjnymi.